Krąg tematyczny: Święta Wielkanocne
29.03.2021 – 02.04.2021
Poniedziałek 29.03.2021r
Temat: W oczekiwaniu na Święta Wielkanocne
Cele:
Dziecko :
-bierze udział w zabawie
-zna podstawowe symbole związane ze Świętami Wielkanocnymi
-uważnie słucha krótkiego utworu literackiego i odpowiada na pytania
-zna kolory, kojarzy je z odpowiednimi przedmiotami/zwierzętami itp.
-rozróżnia emocje i uczucia przyjemne i nieprzyjemne
-wyraża siebie za pomocą komunikatów niewerbalnych
1.„Pisanka” – Zabawa ruchowo-słuchowa (kształcenie koncentracji uwagi i koordynacji ruchowo – słuchowej) przy wierszyku:
Jak to miło i wesoło,
gdy pisanka krąży wkoło.
Była tu, już jest tam,
teraz ja pisankę mam!
Dziecko oraz rodzic (do zabawy zapraszamy także innych domowników) siadają na podłodze w kole krzyżując nogi. Uczestnicy układają z lewej dłoni „miseczkę”.
- Gdy uczestników jest min. 3 – Uczestnicy prawą dłoń wkładają do swojej miseczki z dłoni, udając, że coś z niej biorą, a następnie przekładają dłoń do „miseczki” osoby siedzącej z prawej strony. Te ruchy należy powtórzyć wielokrotnie, początkowo w wolnym tempie, aby uczestnicy wykonywali gesty jednakowo podczas wypowiadanego wierszyka.
- Gdy uczestników jest dwóch – Rodzic z dzieckiem siedzą naprzeciwko siebie. Pierwsze dwa wersy rymowanki palce prawej ręki stukają w miseczkę z lewej ręki. Na słowa „była tu” stukamy w swoją miseczkę, „jest już tam” – stukamy w miseczkę dziecka (a dziecko rodzica), „teraz ja pisankę mam” – ponownie w swoją.
Zabawę powtarzamy kilka razy. Zwracamy uwagę, aby dziecko mówiło wierszyk razem z nami na tyle, ile zapamięta.
2.Słuchanie opowiadania A. Galicy „Bajeczka wielkanocna”. Rozmowa z dzieckiem na temat treści (występujących postaci, symboli Świąt Wielkanocnych).
Bajeczka wielkanocna (Agnieszka Galica)
Wiosenne słońce tak długo łaskotało promykami gałązki wierzby, aż zaspane wierzbowe Kotki zaczęły wychylać się z pączków.
– Jeszcze chwilę – mruczały wierzbowe Kotki. – Daj nam jeszcze pospać, dlaczego już musimy wstawać?
A słońce suszyło im futerka, czesało grzywki i mówiło:
– Tak to już jest, że musicie być pierwsze, bo za parę dni Wielkanoc, a ja mam jeszcze tyle roboty.
Gdy na gałązkach siedziało już całe stadko puszystych Kotek, Słońce powędrowało dalej. Postukało złotym palcem w skorupkę jajka – puk, puk! I przygrzewało mocno.
– Stuk, stuk! – zastukało coś w środku jajka i po chwili z pękniętej skorupki wygramolił się malutki Kurczaczek.
Słońce wysuszyło mu piórka, na głowie uczesało mały czubek i przewiązało czerwoną kokardką.
– Najwyższy czas – powiedziało – to dopiero byłby wstyd, gdyby Kurczątko nie zdążyło na Wielkanoc.
Teraz słońce zaczęło się rozglądać dookoła po łące, przeczesało promykami świeżą trawę, aż w bruździe pod lasem znalazło śpiącego Zajączka. Złapało go za uszy i wyciągnęło na łąkę.
– Co się stało? – zajączek przecierał łapką oczy.
– Już czas, Wielkanoc za pasem – odpowiedziało Słońce – a co to by były za święta bez wielkanocnego Zajączka? Popilnuj Kurczaczka, jest jeszcze bardzo malutki, a ja pójdę obudzić jeszcze kogoś.
– Kogo? Kogo? – dopytywał się Zajączek, kicając po łące.
– Kogo? Kogo? – popiskiwało Kurczątko, starając się nie zagubić w trawie.
– Kogo? Kogo? – szumiały rozbudzone wierzbowe Kotki.
I wtedy Słońce przyprowadziło do nich małego Baranka ze złotym dzwonkiem na szyi.
– To już święta, święta – szumiały wierzbowe kotki (…)
(Źródło: „Wiersze i opowiadania nie tylko do czytania
– antologia literatury dziecięcej”)
3.„Skaczę w kolory” – zabawa ruchowa.
Dziecko ustawia się na końcu pokoju, naprzeciwko rodzica. Rodzic mówi „Baranek jak biały jak…” / „Kurczaczek jest żółty jak…” / Zajączek jest szary jak…” . Za każdym razem, gdy rodzic mówi prawdę (np. „Kurczaczek jest żółty jak słoneczko”) dziecko stoi w miejscu. Gdy rodzic się pomyli (np. „Kurczaczek jest żółty jak chmurki na niebie”) dziecko skacze obunóż dwa razy do przodu w stronę rodzica. Zabawa się kończy, gdy dziecko dotrze do rodzica. Zabawę powtarzamy, jeśli dziecko jest wciąż zainteresowane.UWAGA RODZICE – pośmiejcie się razem z dziećmi podczas tej zabawy. Pokażcie im, jak potraficie się świetnie z nimi bawić i zaśmiewać do łez, wymyślajcie śmieszne skojarzenia i opisy.
4. Relaksacja po zabawie – określanie emocji towarzyszących zabawom.
Gdy dziecko dotrze do końca, rodzic łapie je w ramiona i mocno przytula. Rozmowa o emocjach towarzyszących zabawie z rodzicem – rodzic nazywa emocje prowadząc rozmowę – na przykład radość (można zapytać „ czy czułeś radość, gdy wygrałeś tak szybko?”) , szczęście („czy czujesz się szczęśliwy, że tak miło razem się bawiliśmy?”) , złość („czy byłeś zły, kiedy pomyliłeś się w kolorach?”).
PAMIĘTAJMY – wszystkie emocje, także te (złość, rozczarowanie, smutek) są równie ważne. Rozmawiajmy z dziećmi nazywając emocje i żadnych z nich nie negujmy.