24.01.2022 Temat kompleksowy: Dbam o zdrowie
Temat dnia: Dobre rady dla zdrowia.
Cele zajęć: poznanie zasad zdrowego stylu życia; kształtowanie postawy prozdrowotnej, rozwijanie
świadomości istnienia zależności między prawidłowym odżywianiem, aktywnym stylem życia a zdrowiem;
- Powitanie, zabawa „Witamy się” Wg. W. Sherborne. Dziecko stoi naprzeciwko rodzica i wita się różnymi częściami ciała, np. prawymi nogami, lewymi nogami, prawymi łokciami, lewymi nadgarstkami.
- „Lubimy owoce” – rozmowa o zdrowym stylu życia na podstawie opowiadania. „Lubimy owoce” Małgorzata Górna
Najbardziej ze wszystkiego lubię jeść słodycze, chociaż już wiem, że nie są zdrowe. Wszyscy
w kółko mi to powtarzają i razem ze mną pałaszują ciasta, czekoladę, lody… Najmniej ze
wszystkiego lubię owoce i zanim zacząłem chodzić do przedszkola, rodzice i dziadkowie wciąż
mi powtarzali, że gdy do niego pójdę, to nauczę się je jeść.
Na początku nawet trochę się obawiałem, czy polubię to jedzenie owoców w przedszkolu,
ale okazało się, ze straszyli mnie niepotrzebnie. W przedszkolu wszystko mi bardzo smakuje,
sto razy bardziej niż w domu. Nawet potrawy, w których tylko dłubałem łyżką lub widelcem
w domu i u dziadków, w przedszkolu zjadam do ostatniego okruszka!
Najlepszy w przedszkolu jest podwieczorek. Zazwyczaj dostajemy wtedy kisiel albo kawałek
drożdżówki. Ale dziś było inaczej. Na swoim talerzyku zobaczyłem… jabłko. A za nimi
nie przepadam. Ze wszystkich owoców zdarza mi się zjeść gruszki, pomarańcze i banany. Ale
jabłka…
Trzymałem je długo w ręku i zastanawiałem się, co z nim zrobić, podczas gdy koleżanki i koledzy
chrupali soczyste owoce, aż im sok leciał po brodach. Obejrzałem jabłko ze wszystkich
stron. Było ładne – rumiane, jego skórka błyszczała, ale…
W pewnym momencie zauważyłem, że siedząca przy sąsiednim stoliku Kamila też nie je.
Gdy zobaczyła, że na nią patrzę, zatopiła zęby w jabłku i gryzła je raz za razem, a potem podniosła
jabłko w moją stronę. Jabłko Kamili miało oczy i buzię!
Nie mogłem być gorszy. Podniosłem jabłko do ust i wygryzłem taki sam wzorek. Pokazałem
je Kamili – uśmiechnęła się do mnie. Wtedy wpadłem na pomysł, że moje jabłko musi uśmiechać
się szerzej, więc wygryzłem w nim większy uśmiech. Kamila zrobiła to samo ze swoim.
Potem stwierdziłem, że moje jabłko powinno mieć jeszcze nos, ale na niego nie było już
miejsca. Za to odkryłem go dużo z drugiej strony jabłka! Ale piękna buźka! Kamili tak spodobała
się zabawa, że po chwili na naszych jabłkach nie było już miejsca do wygryzienia, bo zostały
same ogryzki.
Pani ze zdziwieniem patrzyła na naszą zabawę, ale kiedy spytała, kto jeszcze chciałby jabłko,
i ja z Kamilą zgłosiliśmy się pierwsi, szeroko się uśmiechnęła.
Po wysłuchaniu opowiadania dzieci odpowiadają na pytania N.: Jaki owoc był na podwieczorek
w przedszkolu? Czy chłopiec lubi jabłka? Jaką zabawę wymyśliła Kamila? Opowiedzcie,
jakie są wasze ulubione owoce? Dlaczego powinniśmy jeść jak najwięcej owoców i warzyw?
Czy zdarzyło się wam spróbować jakichś nowych owoców lub warzyw i okazało się, że są
bardzo smaczne, więc teraz chętnie po nie sięgacie? - „Aerobik z babcią” – zabawa muzyczno-ruchowa. Dziecko naśladuje czynności wykonywane przez R. przy dowolnej muzyce. Proponowane ćwiczenia: podskoki, pajacyki, skłony, przysiady, wspięcie na palce, stanie na jednej nodze.
- „Hartowanie to ważne zadanie” – burza mózgów. R. zadaje dziecku pytanie: Co to znaczy
hartować organizm? Dziecko podaje swoje pomysły. Za pomocą symboli (rysuje na dużym kartonie) stara się przedstawić, w jaki
sposób można hartować organizm, np. dzięki częstym pobytom na świeżym powietrzu, częstemu
wietrzeniu sali, zabawom ruchowym w niskich temperaturach, chłodnym prysznicom.
R. pyta: Co to znaczy być morsem? Co to znaczy, że ktoś morsuje? Jeżeli dziecko nie potrafi
udzielić odpowiedzi, R. prezentuje zdjęcie osób biorących kąpiel w zimnej wodzie. Środki dydaktyczne: duży karton,
mazaki, zdjęcie przedstawiające morsowanie - „Nasze chrupanki” – degustacja owoców i warzyw. Przełamywanie oporu przed spożywaniem
niektórych owoców i warzyw. Na stoliku R. stawia pojemniki z różnymi owocami i warzywami
(obrane, pokrojone na kawałki). Dziecko podaje ich nazwy. Następnie R. zasłania dziecku oczy i daje do zjedzenia kawałek owocu (warzywa). Dziecko ma za zadanie rozpoznać co zjadło. Na koniec dziecko otrzymują wykałaczkę i zjada smakołyki. Środki dydaktyczne: owoce, warzywa, wykałaczki - „Gimnastyka dla zdrowia” – zabawa ruchowa.
R. włącza utwór muzyki poważnej („Rondo” z kwintetu na róg i smyczki Es-dur Franza A. Hoffmeistera),
dziecko wykonują zadania ruchowe z wykorzystaniem woreczków według pomysłu. Proponowane zabawy:
– Dziecko spaceruje po sali w dowolnych kierunkach, podrzucając i łapiąc woreczki.
– Dziecko ustawia się w kole, kładą woreczek na stopę – stara się podrzucić nogą woreczek
i złapać rękoma.
– Woreczki leżą na dywanie, a dziecko drobnymi kroczkami biegają po sali, omijając woreczki.
Na hasło: Stop! zatrzymuje się przed dowolnym woreczkiem. Na hasło: Hop! przeskakują przez
woreczek.
– Dziecko kładzie woreczek na głowę, ręce rozkłada na boki, spaceruje po sali, uważając, aby
woreczek nie spadł. Środki dydaktyczne: woreczki
25.01.2022 Temat kompleksowy: Dbam o zdrowie
Temat dnia: Zimowe zabawy
Cele zajęć: poznanie liter s, S; kształtowanie umiejętności dokonywania analizy i syntezy sylabowej oraz głoskowej, czerpanie radości z umiejętności samodzielnego odczytywania krótkich wyrazów; rozwijanie umiejętności budowania wypowiedzi na określony temat.
1. „Jaki to instrument” – zagadki słuchowe. Rodzic prezentuje dziecku 4 instrumenty muzyczne: tamburyno, bębenek, grzechotka, dzwonki. Za parawanem gra na każdym z nich lub odtwarza dźwięki z magnetofonu lub telefonu w zmienionej kolejności, zadaniem dziecka jest odgadnąć, na jakim instrumencie gra rodzic lub jaki dźwięk odtwarza rodzic. Najpierw brzmi jeden instrument, później mogą brzmieć dwa po kolei, a jeszcze później trzy – w różnych kombinacjach. Środki dydaktyczne: tamburyn, bębenek, grzechotka, dzwonki lub dźwięki instrumentów z magnetofonu lub telefonu
2. „Zimowe zabawy” – praca z obrazkiem. R. przypina na tablicy obrazek przedstawiający zimowe zabawy: dzieci zjeżdżające na sankach, jeżdżące na łyżwach i nartach, lepienie bałwana, zabawy śnieżkami itp. Obrazek jest całkowicie zasłonięty kartonikami z cyframi 1–6. N. w pudełku ma przygotowane zadania. Dziecko losuje kartonik z zadaniem, rozwiązuje je, ustala wynik i odsłaniają na tablicy kartonik z wynikiem zadania.
– Ile jest pór roku? (4)
– Która cyfra jest większa od 0 i mniejsza od 2? (1)
– Z ilu kul zbudujemy bałwana? (3)
– Ile to jest para (np. para rękawiczek)? (2)
– Ile palców ma jedna dłoń? (5)
– Ile to jest 1 + 2 + 3? (6)
Dziecko odsłania obrazek i opowiada, co się na nim dzieje. Stara się budować dłuższe wypowiedzi. Następnie R. demonstruje obrazki przedstawiające
różne scenki: bezpieczne i niebezpieczne zabawy. Dziecko segreguje obrazki: na zielonym kartonie przypinają scenki bezpiecznych zabaw. Dodaje podpis do czytania globalnego: Zimowe
zabawy. R. kieruje rozmową tak, by dziecko same wskazało, w jaki sposób bezpiecznie należy bawić się na śniegu i lodzie. Środki dydaktyczne: obrazek przedstawiający zimowe zabawy, kartoniki z cyframi 1–6, pudełko z zadaniami, obrazki przedstawiające scenki zabaw bezpiecznych i niebezpiecznych, zielony karton.
3. „S jak sanki” – wprowadzenie liter s, S. R. przypina na tablicy zasłonięty obrazek. Informuje dziecko, że aby dowiedzieć się, co na nim jest, należy rozwiązać zadania. R. rozdaje koperty. Dziecko wyjmuje z kopert puzzle, układa na kartonie i przykleja: 1 – nos, 2 – kura, 3 – wazon, 4 – smok, 5 – rogi. Dziecko kolejno wymienia głoski w wyrazach. R. przypina na tablicy ułożone puzzle w kolejności, a następnie prosi dziecko o wypowiedzenie głośno tylko ostatnich głosek w wyrazach. Rozwiązaniem jest słowo sanki. R. przeprowadza analizę wyrazu podstawowego. Środki dydaktyczne: zdjęcie sanek, 5 kopert, cyfry 1–5, obrazki – puzzle (nos, kura, wazon, smok, rogi), prostokąt, kwadraty i koła
do budowania modelu wyrazu.
„S jak sanki” – wprowadzenie liter s, S. R. prezentuje dziecku sanki. R. przypina na tablicy rysunek sanek:
– dziecko przypina biały prostokąt – wyraz sanki;
– wyklaskują sylaby, przeliczają – przypinają kolejny biały prostokąt (1 sylaba);
– wypowiadają kolejno głoski, przeliczają (na palcach) – przypinają odpowiednią liczbę kółek;
– określają głoskę w nagłosie, zwracają uwagę na pozycję ust w trakcie wymowy głoski s;
– wyszukują inne słowa rozpoczynające się głoską s.
R. demonstruje małą literę drukowaną s. Dziecko omawia kształt małej litery, zwracając uwagę na wyróżniające ją cechy, wyszukują literę w wyrazach do czytania globalnego rozmieszczonych w pokoju. W modelu wyrazu sanki (głoskach) zastępują kółko literą s. Na sankach R. wiesza napis Sebastian – zwraca uwagę na wielką literę S. Dziecko omawia jej kształt i szuka jej w wyrazach do czytania globalnego rozmieszczonych w pokoju. Dziecko rysuje 2 dowolne przedmioty, których nazwa zaczyna się głoską s.
4. „Magiczna zima” – zabawa plastyczno-techniczna. Dziecko z plasteliny lepi bałwanka lub postać dziecka. Postacie nie mogą być zbyt duże. Prace przykleja do wewnętrznej strony wieczka słoika. Słoik napełnia wodą, wsypuje brokat i ostrożnie zakręca. Podczas delikatnego potrząsania słoikiem brokat imituje śnieg. Środki dydaktyczne: plastelina, brokat, zakręcane słoiki, woda
5. Praca z KP2.46–47 – prezentacja małej i wielkiej litery s, S, analiza i synteza słuchowo- wzrokowa sylab i wyrazów, wysłuchiwanie głoski s w nagłosie, wyszukiwanie wyrazów różniących się jedną literą, czytanie tekstu słowno-obrazkowego. Środki dydaktyczne: KP2, kredki, ołówek
6. Praca z CziP39 – wyszukiwanie liter s, S, pisanie po śladzie i po kropkach. Środki dydaktyczne: CziP, kredki, ołówek
26.01.2022 Temat kompleksowy: Dbam o zdrowie
Temat dnia: Dbamy o higienę
Cele zajęć: wprowadzenie cyfry 6, doskonalenie umiejętności dokładnego przeliczania; kształtowanie właściwych nawyków higienicznych – dostarczenie wiadomości i doświadczeń ułatwiających wdrożenie do tematu higieny osobistej; poznanie przyborów toaletowych niezbędnych do utrzymania higieny ciała, omówienie sposobu ich używania.
- „Wałki” – ćwiczenia mięśni grzbietu – przetoczenie się z leżenia tyłem do leżenia przodem. Dziecko leży na brzuchu, opiera brodę na dłoniach, w dłoniach trzyma szarfę. Lekko unosi tułowie i powoli prostuje ramiona i wyciąga się w górę.
„Zaczarowany woreczek” – zabawa dydaktyczna. R. chowa w „zaczarowanym woreczku” (nieprzezroczystym) przybory toaletowe: ręcznik, płyn do kąpieli, mydło w płynie, mydło w kostce, szczoteczkę i pastę do zębów. Zadaniem dziecka jest rozpoznanie ich za pomocą dotyku oraz podanie ich nazw. Gdy wszystkie przedmioty zostaną rozpoznane, dziecko ustawia je na półce, omawia sposób ich użytkowania. Obok niektórych przedmiotów R. umieszcza wyrazy do czytania globalnego: mydło, płyn, pasta (dokonują analizy i syntezy sylabowej i głoskowej). R. pyta: W jaki sposób wy dbacie o higienę? Środki dydaktyczne: woreczek, ręcznik, płyn do kąpieli, mydło w płynie, mydło w kostce, szczoteczka i pasta do mycia zębów, wyrazy do czytania globalnego: mydło, płyn, pasta
- „Kubeczki i szczoteczki” – zabawa dydaktyczna. R. układa na stoliku 6 kubeczków i 5 szczoteczek (wymieszanych). Dziecko kompletuje przybory, ustawiają w rzędzie, przelicza. Dochodzi do wniosku, że brakuje 1 szczoteczki. R. dodaje szóstą szczoteczkę. Dziecko przelicza od lewej do prawej i odwrotnie, a następnie liczy za pomocą liczebników porządkowych. R. demonstruje cyfrę 6 i mówi wyliczankę.
6
Anna Edyk-Psut
Szostka to chyba mała wisienka,
Lecz niedojrzała, jeszcze maleńka.
Wiatr wraz z ogonkiem zerwał ją z drzewa,
Chociaż powinna jeszcze dojrzewać.
Dzieci opowiadają, co jeszcze przypomina im cyfra 6. Środki dydaktyczne: 6 kubeczków, 6 szczoteczek
- „Kreślimy cyfrę 6” – ćwiczenia grafomotoryczne. Dziecko wyciągają przed siebie prawą (leworęczne lewą) rękę, pisze w powietrzu dłonią cyfrę 6 – ważne, by ruch był obszerny. R. może pomagać dziecku, mówiąc i pisząc jednocześnie: ogonek, wisienka. Następnie dziecko kreśli palcem w powietrzu, a potem nosem na otwartej dłoni. Dziecko siada przy stole i kreśli patyczkiem cyfrę 6 na tackach z mąką. R. objaśnia kierunek pisania cyfry. Środki dydaktyczne: tacka z mąką, patyczki
- „Wieża z klocków” – zabawa ruchowa. W jednym końcu sali R. ustawia pojemniki z klockami. Dziecko spacerują po sali przy akompaniamencie trójkąta. Gdy usłyszy tremolo, zdejmuje szarfę i układa na dywanie. W środku szarfy ustawia wieżę z 6 klocków. Metoda przynoszenia klocków jest dowolna, ważne, by wieża była zbudowana dokładnie z 6 elementów. Środki dydaktyczne” klocki, szarfa, trójkąt
Praca z KP2.48 – wprowadzenie cyfry 6, ćwiczenia w przeliczaniu, rozwijanie logicznego myślenia. Środki dydaktyczne: KP2, ołówki, kredki
Dziecko otrzymuje kartony z napisaną cyfrą 6. Zadaniem dziecka jest stworzenie dowolnej postaci z cyfry przez dorysowanie mazakiem elementów twarzy, ciała.
Środki dydaktyczne: kartony z cyfrą 6, mazaki Dziecko zdolne wybiera z klocków domina te, których wartość na kostce równa się 6. Środki dydaktyczne: domino
- „Czyste ręce” – zajęcia praktyczne z wykorzystaniem wiersza. Czyste ręce Iwona Salach
Dziś od rana plusk w łazience.
to maluchy myją ręce.
Najpierw w wodzie opłukują
potem mydłem nasmarują.
Znowu woda – istny cud!
W umywalkę puk, puk, puk.
Jeszcze tylko kran zakręcę
i już czyste moje ręce.
R. mówi wiersz, gestami naśladuje treść. Zadaje pytania: O czym był wiersz? Kiedy powinniśmy myć ręce? Co jest nam potrzebne do mycia rąk? W jaki sposób należy myć ręce? Dziecko przypomina etapy mycia rąk, a następnie idzie do łazienki i myje ręce. R. przypomina o odpowiednim dozowaniu wody oraz jej oszczędzaniu.
6. Praca z L39 – wprowadzenie cyfry 6, dorysowywanie i przeliczanie w zakresie 6, pisanie w kratownicy.
Środki dydaktyczne: kredki, ołówek
27.01.2022 Temat kompleksowy: Dbam o zdrowie
Temat dnia: Taniec to zdrowie
Cele ogólne: rozwijanie wrażliwości słuchowej dzieci; doskonalenie umiejętności rozpoznawania melodii walca, utrwalenie kroku walczyka; rozwijanie poczucia rytmu, stwarzanie sytuacji do rytmicznej gry na bum-bum rurkach.
- „Na aerobiku” – zabawa ruchowa do wiersza. Na aerobiku Anna Edyk-Psut
Aerobik – skłony, skręty
I chwytanie się za pięty.
Jak myślicie, drogie panie,
Gimnastyka to czy taniec?
W prawo, w lewo i z powrotem,
W przod, do tyłu i z obrotem.
Energicznie, rowno, z wdziękiem,
Coraz pewniej, coraz piękniej.
Coraz szybciej, w rytm muzyki,
Coraz więcej gimnastyki!
Nie nadążam, kroki mylę,
Więc odpocznę teraz chwilę.
Po przeczytaniu wiersza R. włącza dowolną rytmiczną muzykę. Zaprasza dziecko do aerobiku. Dziecko wykonuje kilka rytmicznych ćwiczeń do muzyki. Dziecko powinno być lekko ubrane. W trakcie ćwiczeń R. głośno liczy: 1, 2, 3, 4, angażuje dziecko do aktywności. Zadaje dziecku pytania problemowe: Jak myślisz, czy taniec jest potrzebny? Co nam daje taniec, jak czujemy się, gdy tańczymy? Co to jest aerobik? Pozwala dzieciom na swobodne wyrażanie opinii. – Zabawa z pomponami – dziecko stoi na dywanie ma 2 pompony. R. wymyśla gesty z pomponami – dziecko powtarza. Środki dydaktyczne: CD, pompony
- Zawodowa gimnastyka – zestaw ćwiczeń porannych. Dziecko stoi w pozycji wyprostowanej, trzymając ugięte w łokciach ręce na wysokości klatki piersiowej, wykonuje wypad w bok, uginając lekko kolana, prostując ręce i rozkładając je jednocześnie na boki; potem następuje powrót do pozycji wyjściowej i wykonanie wypadu w przeciwną stronę.
- Zestaw zabaw ruchowych „Gimnastyka z pluszakami” – dziecko wybiera sobie maskotkę, z którą będzie ćwiczyć.
Skaczemy – zabawa skoczna. Dziecko wkłada maskotkę między kolana i skacze po pokoju tak, aby maskotka nie wypadła spomiędzy nóg.
Winda – zabawa wzmacniająca duże grupy mięśni. Dziecko siedzi na podłodze z wyprostowanymi nogami i trzymaj maskotkę stopami. Następnie kilka razy, bardzo wolno podnosi i opuszcza stopy, starając się utrzymać pluszaka.
Zmęczone maskotki – zabawa z elementami czworakowania. Dziecko czworakuje po całym pokoju z maskotką na plecach. Stara się jak najdłużej utrzymać zabawkę na plecach.
Złap mnie! – zabawa z elementami rzutu. Dziecko w parze z rodzicem, stają w odległości około dwóch metrów od siebie. Delikatnie rzucają wybraną maskotkę do siebie nawzajem.
Z nogi na nogę – zabawa wzmacniająca duże grupy mięśni. Dziecko siada w siadzie rozkrocznym, kładzie sobie maskotkę na stopie, a następnie ręką podnosi ją wysoko i kładzie na drugiej stopie. Zabawę powtarzamy kilka razy. Środki dydaktyczne: maskotki.
- „Ścieżka do domu”– zabawa ruchowa doskonaląca zmysł równowagi. R.rozkłada gazety w różnych miejscach, w odległości nie większej niż jeden krok od siebie. Dziecko spaceruje po gazetach w dowolnych kierunkach. W trakcie zabawy rodzic zmienia ułożenie gazet lub zabiera niektóre z nich. Spacer staje się coraz trudniejszy. Dziecko musi dotrzeć do domku „nudzimisia”. Środki dydaktyczne: gazety
- „ Nuda to wielka paskuda” – improwizacja ruchowa.
Posłuchajcie piosenkę „Nuda to wielka paskuda” ze „Śpiewnika Piotra Rubika”: https://www.youtube.com/watch?v=Sb1pNaaoOQI , spróbujcie przedstawić ją ruchem.
Chodzę, chodzę,
Nic nie robię,
Leżeć, siedzieć też jest źle,
Bajki, książki, klocki, kredki,
Żadne z nich nie cieszy mnie,
Mama radzi: „Idź na spacer.”
A ja na to: „Nie chcę, nie.”
Już mam dość mojego stanu,
Bo tak bardzo męczy mnie,
Męczy mnie, męczy mnie
Męczy mnie, hej!
Refren:
Nuda, nuda,
Straszna z niej paskuda,
Nie pozwala cieszyć się.
Nuda, nuda,
Straszna z niej paskuda,
Nagle wszystko mało fajne staje się.
Kiedy nuda Cię dopada,
Szybko myśl, co zrobić z nią,
Twe pomysły i fantazje,
Mogą nudzie utrzeć nos,
Niech nie myśli, że jej wolno,
W taki stan zapędzić Cię,
Jesteś pomysłowym gościem,
Tej paskudzie nie daj się.
Nie daj się, nie daj się,
Nie daj się, hej!
Refren
Bo przez nudę,
Bo przez tę paskudę,
Wcale nie rozwijasz się,
Ach, ta nuda! Ach ta zła paskuda!
Nigdy nie poddawaj się.
Refren x2
Cza-cza,cza!
- „Uwaga zdjęcie”-zabawa bieżna. Dziecko biega po pokoju, na hasło Zdjęcie, zatrzymuje się i przyjmuje ciekawą pozę. Zabawę powtarzamy kilka razy.
28.01.2022 Temat kompleksowy: Dbam o zdrowie
Temat dnia: Piramida zdrowia
Cele ogólne: poznanie zasad zdrowego i racjonalnego odżywiania się, zapoznanie z wyglądem i przeznaczeniem piramidy zdrowia; rozumienie prozdrowotnych korzyści ze spożywania owoców i warzyw, zwiększenia aktywności ruchowej oraz ograniczenia cukrów, zachęcenie do spożywania warzyw; rozwijanie samodzielności podczas komponowania zdrowej kanapki, umiejętności posługiwania się sztućcami.
1. Jak najwyżej – zabawa skoczna. Dziecko maszeruje, na dźwięk bębenka bądź klaśnięcie rodzica, podskakuje jak najwyżej. Po dwóch lub trzech powtórzeniach najpierw liczy uderzenia w bębenek, a następnie podskakuje tyle razy, ile uderzeń usłyszały. Środki dydaktyczne: bębenek lub inny dostępny instrument.
- „Piramida zdrowia” prezentuje dziecku piramidę – rozstawia drabinę zwężającą się ku górze, a na jej szczeblach układa deski. Dzieci zauważają, że najwięcej miejsca jest na dole. R. wyjaśnia, że jest to fundament, czyli coś, na czym buduje się np. dom. W tym przypadku fundamentem jest aktywność fizyczna (sport, ruch) – dziecko układa więc akcesoria sportowe na dole, a następnie losuje z pojemnika dowolny produkt, podaje jego nazwę i odkłada na półkę w piramidzie zgodnie z tym, o czym mówi R. Dziecko zauważa, że najmniej produktów zmieści się na najwyższej półce – oznacza, że ludzie powinni ich jeść jak najmniej. Środki dydaktyczne: drabina zwężająca się ku górze, deski, produkty z piramidy zdrowia, akcesoria sportowe
- „Chcemy być zdrowi” – tworzenie piramidy zdrowia. R. wiesza na tablicy duży arkusz papieru, rysuje piramidę. Dziecko liczy piętra w piramidzie, zaczynając od wierzchołka (6 pięter); określa, jakie produkty znajdują się na poszczególnych piętrach piramidy. R. zaprasza dziecko do wykonania plakatu. Do pracy dziecko wykorzystuje mazaki i kredki świecowe, wycina nożyczkami i naklejaja w odpowiednie pola na piramidzie. Na koniec przypina napis do czytania globalnego: piramida zdrowia. R. zwraca uwagę na ogromną rolę wody w diecie. Dziecko rysuje dużą butelkę wody obok piramidy. Środki dydaktyczne: duży arkusz papieru, mazaki, kredki świecowe, klej, nożyczki Dzieci zdolne otrzymują karteczki z nazwami produktow, odczytują je, układają w odpowiednich miejscach na piramidzie (np. olej, ser, mleko, ryby, kapusta, makaron, jajka).
- „Woda, sok czy…?” – rozmowa na temat spożywania wody R. przygotowuje kilka kubków z płynami: wodą, sokami jabłkowym, marchewkowym, pomidorowym, wodą z cytryną, herbatą, napojem owocowym i napojem gazowanym. Dziecko próbuje, określić, co to za produkt, jaki ma smak. R. rozmawia z dziećmi o degustacji: dzieci zauważają, że najsłodsze są napoje owocowe i gazowane. R. zadaje pytania: Dlaczego są słodkie? Czy cukier jest zdrowy? przygotowuje plakat z przyklejonymi etykietami rożnych słodzonych napojów oraz woreczkami strunowymi. Odczytuje, ile łyżeczek cukru mieści się w szklance (lub opakowaniu) napoju. Dziecko układa w woreczkach tyle torebek z cukrem. Dziecko powinno same zauważyć, że dla zdrowia najlepsza jest woda. Środki dydaktyczne: kubki z wodą, sokami jabłkowym, marchewkowym, pomidorowym, wodą z cytryną, herbatą, napojem owocowym i napojem gazowanym
- „Robimy sok” – działanie dzieci. Dziecko z pomocą R. przygotowują sok. Przekrajają na pół pomarańczę i/lub grapefruit i wyciskają z nich sok ręcznie lub za pomocą wyciskarki. R. mówi, że soki świeżo wyciskane są zdrowe, bo nie zawierają dodatku cukru, mają za to dużo witamin. Środki dydaktyczne: pojemnik, owoce cytrusowe, wyciskarka do owoców
- „ Praca z L40 – dorysowywanie brakujących owoców, przeliczanie. Środki dydaktyczne: ołówki, kredki